هدف اصلی این پژوهش، بررسیارتباط بین قدرت مدیرعامل، کیفیت حسابرسی و معیارهای ارزیابی عملکرد مالی شرکتها است. جامعه آماری پژوهش، شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران و بازه زمانی پژوهش سالهای 1388 لغایت 1397 است. برای آزمون فرضیههای پژوهش 77 شرکت به روش حذف سیستماتیک انتخاب شده است. برای تجزیه و تحلیل دادهها از روش دادههای ترکیبی و برای آزمون فرضیهها از روش رگرسیون چندمتغیره استفاده شده است. نتایج نشان میدهد بین قدرت مدیرعامل (حقالزحمه حسابرسی) با ارزش افزوده بازار و فرصتهای رشد شرکتها رابطه منفی (مثبت) و معناداری وجود دارد. اما بین قدرت مدیرعامل و حقالزحمه حسابرسی با ارزش افزوده اقتصادی شرکتها رابطه معناداری وجود ندارد. همچنین، قدرت مدیرعامل بر رابطه بین حقالزحمه حسابرسی با ارزش افزوده بازار و فرصتهای رشد شرکتها اثر تعدیلکننده معناداری دارد؛ اما بر رابطه بین حقالزحمه حسابرسی و ارزش افزوده اقتصادی شرکتها اثر تعدیلکننده معناداری ندارد. نتایج الگوهای غیرخطی بیانگر این است که بین حقالزحمه حسابرسی و معیارهای ارزیابی عملکرد مالی شرکتها رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. همچنین،بین قدرت مدیرعامل با ارزش افزوده بازار و نسبت کیوتوبین شرکتها رابطه غیرخطی (U شکل) معناداری وجود دارد. قدرت مدیرعامل نیز بر رابطه بین حقالزحمه حسابرسی باارزش افزوده بازار و نسبت کیوتوبین شرکتها اثر غیرخطی (U معکوس) معناداری دارد. در مورد نسبت ارزش بازار به ارزش دفتری حقوق صاحبان سهام و ارزش افزوده اقتصادی شرکتها نتایج مؤید الگوهای خطی است.