هدف این پژوهش بررسی اثر تعدیل‌کنندگی اهمیت صاحب‌کار بر رابطه بین تغییر مؤسسه حسابرسی شامل تغییر اجباری و اختیاری مؤسسه حسابرسی و تمرکز بازار حسابرسی در بازه زمانی 1397-1390 است. برای شناسایی تمرکز بازار حسابرسی از شاخص­های تمرکز بازار مانند نسبت تمرکز، شاخص هرفیندال-هیرشمن و شاخص انتروپی استفاده شد. نتایج آزمون فرضیه‌های­ پژوهش با استفاده از الگوی داده‌های ترکیبی نشان داد که اهمیت صاحب‌کار بر رابطه بین تغییر مؤسسه حسابرسی و تمرکز بازار حسابرسی اثر تعدیل‌کنندگی دارد و سبب مستقیم‌شدن رابطه می‌شود. هم‌چنین، نتایج نشان داد که بین تغییر اجباری و اختیاری مؤسسه حسابرسی و هر سه شاخص تمرکز بازار حسابرسی شامل نسبت تمرکز، شاخص هرفیندال-هیرشمن و شاخص انتروپی رابطه معکوس و معنی‌داری وجود دارد. یعنی، با افزایش (کاهش) تغییر اجباری و اختیاری مؤسسه حسابرسی، تمرکز بازار حسابرسی کاهش (افزایش) می‌یابد. افزون بر این، بین متغیرهای کنترلی اندازه و تمرکز صاحب­کار و تمرکز بازار حسابرسی رابطه مستقیم و معنی‌داری مشاهده شد. بنابراین، اهمیت صاحب‌کار و تغییر مؤسسه حسابرسی عاملی مؤثر بر توزیع بازار بین مؤسسه‌های حسابرسی و در نتیجه، تمرکز بازار حسابرسی است. بنابراین، به قانون‌گذاران پیشنهاد می‌شود که در کنار اعمال قانون تغییر اجباری مؤسسه حسابرسی، نظارت مؤثری بر توزیع صاحب‌کاران بین مؤسسه‌های حسابرسی داشته باشند تا مؤسسه‌های حسابرسی بتوانند سهم مناسبی از بازار حسابرسی را نصیب خود کنند و هم‌چنین‌، ترتیبی اتخاذ شود که مؤسسه‌های کوچک حسابرسی هم بتوانند صاحب‌کارانی برای خود جذب کنند. به مؤسسه‌های کوچک حسابرسی هم پیشنهاد می‌شود که با توجه به فرصت‌های موجود در نتیجه تغییر مؤسسه حسابرسی، توانایی‌های خود را برای جذب صاحب‌کاران افزایش دهند.